Prolog OGIEŃ

-Ja Adam Jonson, wychowany na zasadach ognia które są; prawdziwe- czyli nikt ani nic nie może im zaprzeczyć, jedyne, wieczne - czyli były są i będą czały czas, niezmienne-czyli nikt ani nic nie może ich zmienić. Przysięgam iż będę godnie reprezentował żywioł, będę dumny i nie ukryję żywiołu. Zaakceptuję i przyjmę bez utraty godności moje zadanie oraz wyznaczony cel.  Jako wnuk wielkiego mistrza żywiołu  nie ośmieszę go i nie naruszę żadnej z zasad jakie obowiązują w tym żywiole. Jestem zapoznany i wychowany zgodnie z zasadami, będę je rozprzestrzeniać i strzec. Dzisiaj sa moje siedemnaste urodziny, więc zgodnie z ustalonym prawem w wieku osiemnastu lat muszę opuścić moją krainę i wypełnić dane mi zadanie. Najstarszy mistrz ognia zapozna mnie dzisiaj z moim zadaniem, karą, oraz pomoże lub wyznaczy ze mną cel. Przysięgam że zrobię wszystko co w mojej mocy, która ze względu na moje korzenie przekracza normę więc łatwiej będzie mi bronić mego symbolu oraz niszczyć wroga. Znam historię naszego rodu i rozumiem naszą nienawiść do wody oraz ziemi . Przysięgam że będę zaprzyjaźniony z powietrzem. Docenię moich obrońców, doradców którzy będą mnie wspierać podczas mojej pierwszej podróży na Ziemię. Wykorzystam dany mi rok na przygotowania do misji. 

 -Spocznij!-krzyknął dyrektor i wszyscy rozeszli się we własnym kierunku. 
-Adamie! Adamie! Wszędzie cię szukałam. -usłyszałem głos mojej matki biegnącej w moą stronę. Musisz iśc teraz do wielkiego mistrza. 
-Tak, wiem mamo -powiedziałem i skierowałem się w stronę gabinetu dziadka. Wkurza mnie ten fakt że on jest moim dziadkiem! Niektórzy mi tego zazdroszczą. Ale wolałbym być zwykłym mieszkańcem żywiolu niż kimś tak strasznie ważnym i znanym. Nie mogę zrobić nic zlego, i muszę mówić oficjalnym tonem 24 godziny na dobę, do tego te wszystkie przysięgi, ślubowania i akademię, a w dodatku o mojej misji będą wszyscy wiedzieć, i wszyscy będą o niej gadać, a jak jej nie wypełnię to będzie już normalnie koniec z moją reputacją, A w dodatku koniec ze mną bo przez posadę mojego dziadka nie będę mial kary typu zgolenie włosów tylko po prostu śmierć lub coś takiego. 
-Witaj dziadku. -powiedziałem otwierając drzwi. 
-Namaste! -odpowiedział składając ręce i pochylając się. Kurde... zapomniałem, ehh... mowi się trudno. 
-Nameste! -odpowiedziałem już poprawnie. 
-Adamie. Wiem że jesteś inteligentnym młodzieńcem  i rozumiem że jesteś przygotowany na wielkie zadanie i karę która może być za surowa. 
-Tak, rozumiem. -odpowiedziałem 
Więc przejdźmy do szczegółów. Podejdź bliżej. -powiedział a ja podszedłem pod wielką mapę Ziemi. -Kula pokazała nam że twój cel jest tutaj. -powiedział wskazując punkt na mapie.
-Nowy Jork. -powiedziałem.
-Tak, Nowy Jork. Na swe zadanie masz dwa lata czasu, od ukończenia osiemnastego roku życia aż po zachód słońca w dzień twoich dwudziestych urodzin. Zadanie które musisz wykonać to zniszczyć córkę przedstawiciela wroga. To ta dziewczyna. -powiedział pokazując na wielkie zdjęcie które pojawiło się na ścianie. -Juliette de'la Pezar. 
-Mam ją zabić? -zapytałem. 
-W ostateczności, a właściwie to radzę wyrobić ci się z misją w ciągu roku gdyż dziewczyna swoją misję będzie rozpoczynać miesiąc po rozpoczęciu twojej i kula wykazała że będzie ona w nowym Jorku. A co do zniszczenia to może to być także psychiczne zniszczenie. Pamiętaj, śmierć jest decyzją ostateczną. Twoją karą za niewykonanie zadania będzie cierpienie, ból, a może nawet i śmierć. Pamiętaj, mimo wszystko jesteś moim wnukiem, nie chcę twojej śmierci.  -powiedział złożył ręce i ukłonił się.Powtórzyłem gest i wyszedłem z pomieszczenia .

_______________

Jak widać prologi są bardzo, bardzo,

podobne. Mimo wszystko bardziej podobał mi się tamten prolog.

Jeśli czytasz i chcesz być informowana napisz mi na gg!

I pamiętaj że każdy komentarz jest dla mnie motywacją!